Nahid Sırrı Örik, “İlk eserim” dediği Kibar Fahişe Zeynep’i (Zeynéb la Courtisane) Fransızca kaleme almış, buuzun öykü 1927 yılında Paris’te yayımlanan Les Ouevres Libres dergisi tarafından okuyucuya sunulmuştur. Sultan’ın Öfkesi’yse (Colère de Sultan) 1933 yılında İstanbul’da basılmış, yine Fransızca bir öyküdür. Bir Türkyazarının altı yıl arayla iki Fransızca eser yazması, daha da garibi ikincisini İstanbul’da bastırması ilginç, üstünedüşünülmesi gereken bir durum. Uluslararası bir şöhret mi kazanmak istemişti Nahid Sırrı, yoksa kendiniyabancı hissettiği, dışına itildiği bir toplumda bu şekilde mi dışa vurmayı seçmişti aykırılığını?