Masasının başında oturmuş, kıyıyı düşünen bir adam… Kıyının ötesine, denize, ufka, gökyüzüne bakıyor: Yıldızlarla el ele veriyor, gökyüzüne resimler çiziyor. Kitaplarla çevrili küçük odasından, düşlerinin evrenine uzanıyor.. Fazla söze gerek yok; Selçuk Demirel, görsel bir şiir gibi ördüğü imgelem dünyasıyla sesleniyor okura; John Berger’in esin verici metnini unutulmaz bir izlenime dönüştürüyor…