Bir öyküdür her insan aslında….kimileri uzun uzun okunacak kalın bir kitap …kimileri daha tazecik baharında tükenmiş ince mi ince bir kısa öykü…kimi kitapların sayfalarının başı boş, sonuna doğru yazılmaya başlanmış kargacık burgacık bir var oluş öyküsü… Kimileri ise daha sayfaların başında soluksuz okunacak hızlı bir akışta giderken aniden bir boşluk bırakarak sonu biten belirsiz  bir öykü….kimilerinin ise tüm yaprakları baştan sona boş ..silik….ama yine de her insan hayata dair insanın insana kendinden bir şeyler anlattığı bir ders kitabı… Bu kitap Aşık Veysel ustanın  da dediği gibi kendine çizilen hayat denilen  uzun ince bir yola düşmüş, kıyısız  bir turnanın  kanatlarından dökülen cümlelerdir. Meyve dalından olgunlaşmadan düşmez .İnsan da yaşam dalından düşmeden olgunlaşmaz…. Fırtınaların yıpratmadığı bir ücra liman arayan nice kıyısız yolcuya kanatlarımızdan dökülenlerle bir mavi dünya olabilme dileğiyle…