Osmanlı Devleti henüz Balkan kökenli ayrılıkçı hareketlerle mücadeleye devam ederken, XIX. Yüzyılın ikinci yarısında daha önce karşılaşmadığı yeni bir sorunla karşılaşacaktır: Osmanlı tabiiyetinde uzun süre’’Millet-i Sadıka’’ olarak yaşamışolan Ermeniler arasında yükselmeye başlayan uluşçu/ayrılıkçı talepler. Ermeni talepleri, bu talepler sonucu ortaya çıkan terör hareketleri, isyanlar ve Batılı devletlerin bütün bunlara yönelik politikaları Osmanlı-Ermeni, Osmanlı-Kürt ve Kürt-Ermeni ilişkilerinde yeni bir dönemin ve yeni bir anlayışın ortay çıkamasına sebep olacaktır. Osmanlı sisteminin modernleşme konusundaki başarısızlığı, buna karşın Balkan uluslarının bağımsızlık mücadelelerindeki başarı ve Büyük Devletin Osmanlı’ya yönelik politikalarının rekabetçi/çatışmacı ve değişken bir karakter göstermesi, adına Ermeni Gailesi /Ermeni Sorunu denilecek olan Uluslar arası sorunu başlatmış ve giderek daha da karmaşıklaştırmıştır.