"18 Şubat 1997 Perşembe gecesi, İstanbul'a deli gibi yağmur yağıyordu.Soğuk kış gecesini daha da soğutmuştu bu yağmur; caddeleri boşaltmıştı. Ancak, İstanbul şehri çılgınlara yurt, çılgınlıklara mekândır; bilinir bu. Ve yağmur vız gelir çılgınlıklara. 18 Şubat 1997 Perşembe gecesinin yağmuruda vız geliyordu. Karaköy Bankalar Caddesi'nde Ilona, yağmurdan ve terden sırılsıklam, kazmasını betona sallıyordu. Üzerinde hiç de mevsime uymayan frapan giysisi, uzun tırnaklarında bordo ojeleri, yüzünde yağmurdan ve terden akmış aşırı makyajıyla bu kadın, gecenin bu saatinde, bu yağmurun altında, İstanbul'un bu caddesinde kaldırım kazıyordu."Tam da Koca Sayat kâbuslarıyla boğuşurken...Kara Adam Sayat'a musallat olduğundan beri,Sayat'ın babası Adruşan Bey mutsuz, yorgun...Surp Bedros Ermeni Katolik Kilisesi'nin rahibi Der Vahram Maralyan endişeli.Kara Adam kim?.. Ve nerede?Üç yakın dost:Gazeteci, yazar, sahaf Mehmet Suveren, Bankalar Caddesi'nde neler oluyor diye merak ediyor; araştırıyor, okuyor...Emniyet Amiri Arif Serdar Güresin, olayın 'üstünde'.Sinema yazarı Ulvi Cerrahoğlu da merak içinde araştırıyor, tartışıyor...Diğerleri:Cengiz Eralp, seçilmişlerden...Doktor Semih Karadal, seçilmişlerden...'Yüce Elçi' Stoica Vinea, beklediği gün geldiği için heyecanlı, gururlu...Alexandra, 'Yüce Elçi'ye' en yakın kişi...ve diğerleri...ve diğerleri...
Karakterleriyle, diyaloglarıyla, verdiği bilgiler ve tarih dersleriyle, gotik sayılabilecek üslupta bize has bir korku romanı yazmış Erkut Deral. Yazarın “Gece Gelini” adlı kitabı kadar güzel bir kitap.
Bütün romanı soluk soluğa okuyorsunuz ve hayal ettiğiniz son yerine basit bir bitişle karşılaşıyorsunuz. Yani tam bir hayal kırıklığı. Yine de zevk alarak okudum. Ama keşke sonu daha başarılı noktalansaydı…
Kitap Yorumları - (4 Yorum)
Muhteşem bir anlatıma sahip, son derece akıcı bir eser. Korku türünün en iyilerinden. Tavsiye olunur.
Aynı kategorinin kitaplarına göre biraz farklı ama gayet güzel bir kitap.
Karakterleriyle, diyaloglarıyla, verdiği bilgiler ve tarih dersleriyle, gotik sayılabilecek üslupta bize has bir korku romanı yazmış Erkut Deral. Yazarın “Gece Gelini” adlı kitabı kadar güzel bir kitap.
Bütün romanı soluk soluğa okuyorsunuz ve hayal ettiğiniz son yerine basit bir bitişle karşılaşıyorsunuz. Yani tam bir hayal kırıklığı. Yine de zevk alarak okudum. Ama keşke sonu daha başarılı noktalansaydı…