İMPARATORLUĞUN KUDRETİNDEN SAKININ! Bir zamanlar Toren’in Adaleti binlerce bağılıyla galaksiye korku salan bir uzay gemisiydi. Şimdi ise Kalr’ın Merhameti’nin kumandanı olarak, Radch’ın Efendisi’nin emrinde. “Her ne kadar imkânsız olsa da, bu kitap Adalet’ten çok daha iyi.”–FELICIA DAY, The Guild çizgi roman serisinin yazarı, oyuncu “Leckie, Iain M. Banks ve CJ Cherryh’nin varisi olmaya aday.”–ELIZABETH BEAR, Hugo ve John W. Campbell ödüllü yazar “Leckie, çok ödüllü ilk kitabı Adalet’in devam kitabıyla başarısının tek seferlik olmadığını kanıtlıyor.”–KIRKUS “Bu devam kitabı, ilk kitapta tanıştığımız karakterler ile dünyayı derinleştiriyor ve hikâyeyi şaşırtıcı bir yöne taşıyor.”–LIBRARY JOURNAL “Okurların merakla beklediği uzay operası.”–NPR BOOKS
Bol ödüllü serinin ikinci kitabı. Ödüller biraz azalsa da özgünlüğü ile ipi göğüslüyor. Ancak doğruyu söylemek gerekirse bir bilimkurgu sever olarak bu seriye pek ısınamadım.
Kudret, Radch İmparatorluğu Üçlemesi’nin ikinci kitabı. Öncelikle şunu söyleyebilirim ilk kitap Adalet’e göre daha durağan olmasına rağmen çok daha kolay okunan bir kitap olmuş. Bunun en büyük nedeni Adalet’in sıradanlıktan uzak, özgünlük derecesi oldukça yüksek atmosferine alışmış olmamız. En azından bence böyle. (Tabi Ann Leckie’nin anlatımının kuvvetlenmesi ve İthaki’nin baskı hatalarını oldukça azaltması da bunda bir etken)
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
İlk kitap adaletten sonra okumazsam olmazdı. İlgi uyandırıcı bir seri…
Bol ödüllü serinin ikinci kitabı. Ödüller biraz azalsa da özgünlüğü ile ipi göğüslüyor. Ancak doğruyu söylemek gerekirse bir bilimkurgu sever olarak bu seriye pek ısınamadım.
Orta şiddet li derecede tavsiye edilir…
Keşke kapakları birbirine bu kadar benzemeseydi serinin…
Gerçi okuduktan sonra bunların hiçbir önemi kalmıyor.
Kudret, Radch İmparatorluğu Üçlemesi’nin ikinci kitabı. Öncelikle şunu söyleyebilirim ilk kitap Adalet’e göre daha durağan olmasına rağmen çok daha kolay okunan bir kitap olmuş. Bunun en büyük nedeni Adalet’in sıradanlıktan uzak, özgünlük derecesi oldukça yüksek atmosferine alışmış olmamız. En azından bence böyle. (Tabi Ann Leckie’nin anlatımının kuvvetlenmesi ve İthaki’nin baskı hatalarını oldukça azaltması da bunda bir etken)