Beyazıt Meydanı’na saçılmış arpa daneleriyimBağdat’tan kovulmuş kumrularınla gel Yuvasız kalmış serçelerinle Şam’dan Gelinliklerden beyazca güvercinlerinle Gel ölgün varlığımı manasına kavuştur Onar tarumar ümidimi merhametinle Beyazıt Meydanı’na saçılmış atlas parçalarıyım  Üzerime doğru yürü ortasında meydanın Kulağıma bir şey söyle sesini duymayayım Dudaklarının birbirine çarpışındaki infilakı tek Öyle bir şey ki milat olsun savruk ömrüme İsa’yı var eden kelime gibi Ölüleri dirilten kelime gibi Üzerime doğru yürü ve ruhundan üfle öldür beni