Aimee ve Jaguar romanı büyük başarı kazanan Erica Fischer, Lena Goldnadel’in Aşkları’nda kimsenin duygularını incitmeden, en güçlü aşkın bile nadiren üstesinden gelebildiği yaraların izini sürüyor. “O benimle yaşlanmak istiyordu. Bu düşünce benim için yeniydi, o zamana kadar hayatımda her şey gelip geçici olmuştu. Yankılanan kalın sesi, düşünmeden kendimi bırakabileceğim sık dokunmuş bir ağ etkisi yaratıyordu üzerimde. Mavi hareli ela gözleri capcanlıydı, kulakları benim fark etmediğim sesleri duyuyordu ve beni hiç rahatsız etmeyen seslere dayanamıyordu. Kalın dudakları somurtmuş bir çocuğunki gibi öne doğru çıkıktı. Beni büyülüyordu. Balkonda ev palmiyelerinin saksılarını değiştirdiğinde, yeşili elleri yaratıyordu sanki. Oysa benim aldığım saksı çiçekleri uzun ömürlü olmuyordu hiç. Tombul parmakları toprağa değdiğinde sınırsız bir güven yaratıyordu. Artık başıma kötü bir şey gelemezdi. Birbirimize sokulup uykuya daldığımızda, benim yanağım onun sırtındayken ve küçük yatak odamız onun ritmik horlama sesiyle yankılandığında, beni koruyan sevgisiyle sonsuza kadar öylece kalmaktan başka bir şey dilemiyordum hayatta. İstediğim de buydu zaten. Geleceğim düz bir yol gibi önümde uzuyordu.”