Ruhu olan bir unutuşun, kayıkçı ve yaz’ın hikâyesiSonsuz bir döngünün ilk ayağında ruhlarıhades’e taşıyan bir kayıkçı ve unuttuğu benliğiiki acı öpücükle açılan yaz.Aşk onları hiç ummadıkları bir düğümde tekrar birleştirirken, döngüleri ilk kez bozulmaya ant içmişti. Yoksa kayıkçı ruhlara ihanetini aşkıyla mı onurlandıracaktı?Herkes; yer ve gök, başak ve deniz köpükleri, alevler ve güneş, kızıl bir geyikhatta defneden bir taç bile karşıyken onlara nasıl benliklerine uyanacaklardı?