üzerine söylenmesi gereken ne kadar söz varsa, yapılması gereken ne kadar tahlil, teşhis ve telkin… hepsini kendisi söyleyen, kendisi yapan, kendi kendine yaşayan bir çocuk maya. yalnız ve travmatik hayatının yaşayıcısı, romanının anlatıcısı… siz annesini ve babasını sevmeyen bir çocuk gördünüz mü diye sözlerine başlayan mayanın içten ve masum düşünüşü, büyüdükçe annesini rüyalarında bile yitiren babasını yok eden bir kaosa dönüşüyor. bu dönüşüm sırasında araya giren aşk, ki her zaman insanı bir başkasına ve en çok ta kendisine tanıtan aşk, gömdüğü geçmişi yaşadığı kızgın ve kıskanç şimdiyi yüzeye çıkarıyor fazlasıyla… haksızlığın yanında unutuldum diyen bir yetişkin artık o… cesurokuyucuya kenidini sunuyor. ve yine, yine cesur bir kadının kalemi ile…