Kur’an’ın nüzûl sürecinde Hz. Muhammed ve Müslümanlar ile Medine Yahu­dileri arasındaki ilişkiler Kur’an vahyinde sıklıkla konu edinilir. Külliyetli bir Yahudi nüfusunun bulunduğu Medine’de nazil olan ayetlerde bu tema hem dil hem de muhteva itibariyle daha bir yoğunluk ve genişlik kazanmıştır Eserde bu durum dikkate alınarak, Mekke döneminin son birkaç yılı ile Medine’nin ilk altı yılı, üzerinde en fazla durulan tarih aralığı olmuştur. Bu yapı­lırken, Yahudileri konu edinen ayetler kronolojik sırayla ve tefsir rivayetleriyle birlikte incelenmiştir. Kur’an’da Yahudilerin kutsal metinlerine yapılan açık ve örtülü atıflar, tefsir rivayetleriyle birlikte değerlendirilmiş, Tora’nın yanı sıra Tanah ve Talmud gibi Yahudi dinî kaynaklarıyla da karşılaştırılarak, söz konusu atıfların nelere karşılık geldiği tespit edilmeye çalışılmıştır. Kitapta ayrıca Hz. Peygamber ve erken dönem Kur’an müfessirlerinin Yahu­dilerden nakilde bulunma meselesine yaklaşımları da özellikle tasdik ayetleri, ilgili tefsir rivayetleri, hadis ve tarih literatüründen örneklerle ele alınmış ve bu örneklerin bir kısmı Yahudi kaynaklarıyla da karşılaştırılmıştır. Bunun yanı sıra, sahâbe ve tâbiînden Yahudilerle ilişkiler konusunda öne çıkan isimlerden nakledilen görüş ve yorumlar üzerinde de durulmuştur.