Zülfü Livaneli’nin “Leyla’nın Evi” kitabını okurken rastlamıştım Emine Çaykara’nın “Melek Annem ve Ben /..” isimli kitabına…Benim de bir melek annem var hem ismi Melek hem kendisi. isimden çok etkilenip hemen listeme aldım ve bir çırpıda da okudum…Ne hayatlar yaşanıp bitmişti bizlerden önce, kimler gelip kimler geçmiş ve bu dünya kimlere ev sahipliği yapmıştı ve kimbilir bizlerden sonra da hangi yaşamlara ev sahipliği yapacak hangi acılara hangi sevinçlere şahitlik edecekti…Hayatın bizlerin yaşayıp görüp, beğenip arzu ettiklerimizden ziyade başımıza gelenlerden ibaret olduğunu bir kez daha anlayacağımız ve annelerin gerçek birer melek olduklarını bir kez daha kavrayacağımız bir kitap.hani öyle bir kahve içimi mutluluklardan bir tad kalır ya damağınızda işte öyle birşey…