İyiliğe, güzelliğe, eğitime yönelik hikâyelerin yer aldığı kitap, çocukluktan çıkmış gençlerin, eğitim hizmeti verenlerin faydalanacağı nitelikli bir kitap.“Kış. Eskiler her ne kadar “Allah gönül kışı vermesin.” diyerek tabii bir olay olduğundan dem vursalar da garibin, kimsesizin, börtü böceğin bile ürktüğü, sığınacak kovuk aradığı bir zaman dilimidir ona göre.Kış. Kimine göre Uludağ, Kartalkaya, Erciyes, Palandöken ve eğlence… Kimine göre de buz kesmekten öte morarmaya dönmüş yumuk bir bebek eli, gökyüzü ile irtibatı kesen kendinden desenli buz kaplı pencereye sabitlenmiş donuk bir bakış, havaya doğru cılız dumanların savrulduğu uzak diyarların küskün evleri ve katmerlenmiş acı.” “Karevinin Damı Çöktü” hikâyesinden (s. 59)