Şehir... Aşkın, ölümün, gözyaşlarının bile dekor olduğu yer.
Soyunmalar, çıplaklıklar bile kostüm...
Gerçeklik can çekişiyor. Bir tek edebiyat kaldı belki de sahteliğin maskesini düşürecek.
Oysa kelimelerin de çoğu sahne almak için diziliyor satırlara.
Feryal Tilmaç gibi birileri olmalı.
Kelimeleri bıçak gibi kullanan yazarlar olmalı.
Kelimeleri kınından çıkarıp çağın ve kendisinin maskesini parçalayan yazarlar ve okurlar olmalı bir yerlerde...
Cem Mumcu
“Ne hayat bana dokunabiliyor ne ben hayata,öylece birbirimizin içinden geçip gidiyoruz.Herkes gibi büyüyorum…”(s:21).”Ne ki hayaller de çağrıldıklarında gelmiyolarlar!Yarım yamalak hep,zorlama.Aşk gibi…”(s137)Fazla söze gerek yok.bazı kitapların yorumu yapılmaz.Kitabı bitirdiğinizde bi tat vardır tarif edemezsiniz.Cem Mumcu ve Feryal tilmaç ın kitablarında tam da bunu hissediyorsunuz.Başucumda dursun dediğiniz kitapların arasına giriveriyor hemen…
Kitap Yorumları - (1 Yorum)
“Ne hayat bana dokunabiliyor ne ben hayata,öylece birbirimizin içinden geçip gidiyoruz.Herkes gibi büyüyorum…”(s:21).”Ne ki hayaller de çağrıldıklarında gelmiyolarlar!Yarım yamalak hep,zorlama.Aşk gibi…”(s137)Fazla söze gerek yok.bazı kitapların yorumu yapılmaz.Kitabı bitirdiğinizde bi tat vardır tarif edemezsiniz.Cem Mumcu ve Feryal tilmaç ın kitablarında tam da bunu hissediyorsunuz.Başucumda dursun dediğiniz kitapların arasına giriveriyor hemen…