“Bir gün artık sıkılmışsındır. Ve çıkmak istersin. Dönüşü olmadığını bildiğin halde ‘evi’ terk edersin. Çıkarsın ve nasıl bir şeyin içinden çıktığını bilmeden yavaş yavaş uzaklaşırsın. Sen evden uzaklaştıkça arkandaki görüntü gittikçe netleşir. Ve görüntü netleştikçe aslında ne kadar güzel bir evde yaşamış olduğunun farkına varırsın. Ama artık geriye dönüş çok uzaktır ve güneş eskisinden daha soğuktur. Hepimiz teknik etmekte ve eleştirmekte ne kadar yetenekli isek sevdiğimizi, beğendiğimizi söyleme konusunda bir o kadar yeteneksiziz. Sanırım yapmamız gereken şey daha çok sevmek ve daha çok dışavurmak…”