Muvatta, İmam Malik’in en meşhur eseridir. Fıkıh konularıyla ilgili bir kısım hadisi, Medine halkının uygulamalarını, sahabe ve tabiûn fetvaları ile İmam Malik’in kendi içtihadlarını içine alır. Bu eserde, rivayette bulunduğu âsâra kıyasla, bazı meselelerde görüşlerini, rivayetlerine dair tefsir ve eğilimlerini, görüşlerden bazılarının diğerlerine tercih ediliş sebeplerini de anlatmıştır. Bu eseri için çok uğraşmış, fıkhın konularına göre düzenlemiştir. Kalabalık bir grup, İmam Malik’in sağlığında bu eseri kendisinden okumuştur.Abbasî halifeleri Mansur ile Harun Reşid, Muvatta’ı bütün ülkede uygulanacak bir kanunname olarak kabul etmek istemişlerse de, İmam Malik içtihad hürriyetini zedeleyeceği gerekçesiyle bu tekliflerini kabul etmemiştir.Muvatta’da 600’ü müsned, 222’si mürsel, 613’ü mevkuf, 285’i maktu 1720 kadar hadis vardır. Önce Hz. Peygamber’den gelen hadisleri, sonra Ashab’dan, daha sonra da tabiûndan gelen haberleri (âsâr) zikretmektedir. En sonunda da İmam Malik, kendi re’yini belirtmektedir.