“… hiçlikle birlikte yaşamayı öğrenmek gerekmektedir… Asıl önemli ve değerli olan şey hiçliktir… Bu bir nihilizm olarak nitelendirilebilir mi? Hayır nitelendirilmez, zira nihilizm hiçliğin unutulması demektir. Sahip olduğu o her şeye karşı duyarsız kılma gücü sayesinde nihilist olan bir şey varsa o da sistemdir. Baudrillard’ın deyimiyle sistem “hakikaten inkarcıdır”, çünkü kendisi hiçliğin, her türlü illüzyonun inkar edilmiş biçimidir. Geriye meydan okuyan, dünyanın bir illüzyonun inkar edilmiş biçimidir. Geriye meydan okuyan, dünyanın bir illüzyona benzediğini iddia edip, bir şeyler olması gerekirken neden hiçbir şey olmadığını soran ve “hiç bitip tükenmeyecek bir anlam görünümüne sahip hiçliğin peşini bırakmayan” radikal düşünceden başka bir şey kalmamıştır.Bu bir karşı metafizik düşünce değil, tamamıyla metafizik düşünce karşıtı olarak nitelendirilebilecek bir düşüncedir.”François L’Yvonnet