Adı Meltem olan, soyadını hatırlayamadığım bir yazarın da sansürlenmiş ve toplatılmış bir kitabını okumuştum. O kitap da, Oğlak Dönencesi de toplatılacak kitaplar değil. Hiç bir kitap toplatılamaz, o ayrı mesele. (Tabii burada yine özgürlüğün sınırı nereye kadar sorusu çıkıyor karşımıza) Düşünce ve düşünceyi yazıya dökme özgürlüğü olmalı-kötü niyetle kullanılmadığı sürece. KiOğlak Dönencesi’nde kötü kullanım falan asla söz konusu değil. Çok şaşırdım doğrusu. Kitabı okudukça da hayretim arttı. Baştaki mahkeme kararında bu kitabın sanat eseri sayılamayacağı ( çünkü ancak sanat eseri sayılmayan kitaplar toplatılabiliyormuş-buna kim karar veriyorsa) söyleniyor. Eğer bu kitapta sanat yoksa, Charles Bukowski’nin ve Chuck Palahniuk’un kitaplarında da yok. Onlar neden toplatılmıyor?Kitaba gelince-bu kitap belki biraz fazla bile sanat eseri. Konuşma hemen hemen yok, tamamen düz yazıdan oluşmuş. Yazarın düşünce akışını takip etmek için (çünkü kitap bundan oluşuyor) kitaba yoğunlaşmak lazım. Bol miktarda benzetme var-akıllıca yapılmış benzetmeler. Henry Miller kesinlikle çok kayda değer bir yazar-ama herkese göre olduğunu sanmıyorum.