Okmeydanı Yas Evi, Cemal Dindar’ın ilk gençliğini yaşadığı ve hiç kopmadığı, kopamadığı semte borcunu ödemek niyetiyle yazdığı bir kitap. Okmeydanı’nın 1980’den beri yaşadığı dönüşümü kendi büyüme öyküsüyle birlikte anlatıyor. Kitabın çıkış noktası; Berkin ve Burakcan’ın büyümelerinde onların emekçi ailelerinin emeğini görünür kılmak çabasıydı. Dindar, Berkin’in babası Sami Evren ve Burakcan’ın babası Halil Karamanoğlu ile de görüştü. Sonrasında; Berkin ve Burakcan’ın, Uğur Kurt ve Ayhan Yılmaz’ın katledilişlerinde aşikar olan zulmün Okmeydanı ve benzeri semtlerde sürdürülen yaşamlarda hep var olduğunu duyuran bu anlatı ortaya çıktı. Bir değil birkaç kuşağın bir ömre dönüşmesi sıklıkla sakatlanmış, alın yazısı eskizi olarak kalmış ortak hikâyesi… Kendi ömrünün bu mahallede biçimlenmesinin yasları ile yüzleşmek isteyen yazarın ‘göçebe itirafları’yla o denli de kişisel… Kimi zaman ilenme, yer yer bir şükran bildirisiyle…