Bakır kırmızısı kanatlarıyla Çukurova göklerinde süzülen kartallar, kemikli sivrisinekler, kavruk ırgatlar, köylüler…Dağın öte yüzü dörtlüsü’nü okuyup bitirdikten sonra ölüm böylesine zor, yaşam böylesine zor ve öylece dehşetle duruyor önümde. insan neler yapabilir ? toprağa nasıl basar da iki ayağı üzerinde durur ? nefret nasıl iliği kemiğe kadar işler? nasıl sever ki insan tırnağından saç teline kadar? Gerçeklik kimsenin hizmetinde değil. İşte öylece durur . içindeyiz . tam da göbeğinde. Ama onu nasıl anlatırsın? Çukurova gerçegi . her bir insan. o herzaman duyduğumuz gördüğümüz, acıdığımız… aslında görmediğimiz, duymadığımız , bilmediğimiz.. her bir insan koca birer dünya. Korkunç acı, dram. ve yaşam karşısında iki ayağını toprağa basan daha doğrusu yüreğini toprağa basan insanların hikayesi. Hiç söylenmemiş , hiç yazılmamış gibi yazmış Yaşar Kemal. DEHŞET…