Alan Palmer bu çalışmasında Osmanlı İmparatorluğunun ilk günlerinden başlayarak 1683 yılında İkinci Viyana Kuşatması’nda yaşanan yenilginin başlattığı toprak kaybının tetiklediği kurumsal ve ekonomik gerileme sürecine uzanıyor ve bu süreci büyük bir titizlikle inceliyor. Bu tarihten sonra Osmanlı İmparatorluğunun karşılaştığı kurumsal zorluklar ve en önemlisi “Batılılaşma” paradigması karşısında İmparatorluğun reform çabalarına uzanan Palmer, 1922 yılındaki çöküş noktasına varıyor. Palmer’ın bu çalışması Edward Gibbon’un Roma İmparatorluğu’nun Gerileyiş ve Çöküş Tarihi kitabına benzer bir eser. Avrupalı ve Rus sefirlerin mektuplarından, padişahların yönetim biçimlerine, İmparatorluğun ekonomik durumundan barış anlaşmalarına uzanan bu büyük inceleme, gerileme döneminde Batının “hasta adam” dediği Osmanlı İmparatorluğuna farklı bir bakış açısı sunuyor. Palmer’ın “dokuz canlı” olarak nitelediği Osmanlı İmparatorluğunun bilinen tarihi dışında farklı bir tarih yazımı için titiz bir araştırma sonucunda yazılmış büyük bir inceleme.“Kapsamlı bir araştırmaya dayanan muhteşem, akıcı bir kitap.”-Robert Blake“Hem kolay okunur bir kitap hem de gerçekten bilgilendirici.”- John Keegean, Daily Telegraph“Bilimsel, keyifli ve son derece dengeli bir üslupla hazırlanmış bir tarih çalışması.”- Independent on Sunday