Siyasal sanat veya sanatın siyasallığından ne anlamak gerekir? Eleştirel sanat geleneğinin ve hayatı sanatsallaştırma arzusunun neresindeyiz? Metalar ve görüntülerin tüketilmesine yöneltilen militan eleştiriler nasıl oldu da birden meta ve görüntülerin her şeye kâdir olduğunun melankolik bir şekilde kabul edilmesine veya "demokratik insan"ı hedef alan gerici bir eleştiriye dönüşebildi? Ranciere kitabında, çağdaş sanatın bazı önemli sorunsallarını inceleyerek bu sorulara cevap vermeye çalışıyor. Bir filozoftan “görme” üzerine fikir açıcı bir çalışma.
Ranciere, kitabında entelektüel özgürleşme düşüncesiyle bugünkü okuyucular arasında apaçık hiçbir bağlantının bulunmayışını bir ‘şans’ olarak görüyor ve siyasi önkabullerden radikal bir şekilde kopmak için fırsat sayılabilecek noktadan yola çıkıyor ve hep tartışılan ‘seyirci paradoksu’ndan bahsediyor.
Kitap Yorumları - (2 Yorum)
Ranciere! Özgürlüğün eşitlikle sağlandığını biliyor… Seyirci yeni yetme değildir, sahne de kürsü…
Ranciere, kitabında entelektüel özgürleşme düşüncesiyle bugünkü okuyucular arasında apaçık hiçbir bağlantının bulunmayışını bir ‘şans’ olarak görüyor ve siyasi önkabullerden radikal bir şekilde kopmak için fırsat sayılabilecek noktadan yola çıkıyor ve hep tartışılan ‘seyirci paradoksu’ndan bahsediyor.