Ve eğer her türlü özgürlük düşüncesi yerini ahlaksal ve siyasal bir liberalizmin çabucak elde edilmiş konsensüsüne bırakarak kedinden vazgeçecekse, bu demektir ki bizzat düşünce düşünce olarak kendi kedinden vazgeçmiştir.Her şeyden önce üstümüze düşen, etiğin ve praksisin mutlak ve mutlak olarak kökensel, ilk kökensel belirlenimidir. Nihai bir yasa ya da değer değil, yasa ile ya da değer ile ilişkiyi olanaklı kılan şeydir: karar, özgürlük…Manipüle edilmiş özgürlük (iktidar tarafından, sermaye tarafından): yüzyıl ortasının vasfı bu olabilir. Özgürlüğü düşünmek şunu demek istemeliydi: özgürlüğü manipülasyonlardan kurtarmak, ilk olarak düşüncenin manipülasyonlarından. Bu pekala devrim kategorisine ait ve aynı zamanda düşüncede devrimi gerektirir.