Proust’un mektupları da konuşmalarınabenziyor: dallı budaklı çizgisini izlemenin güçolduğu, vakit geç olduğundan ve herkes deuykudan bayıldığından insanların o an artıkdikkat etmez olduğu bir konuşma.“Hâlâ mümkün olan bir şeyden dakika dakikaartık mümkün olmayan bir şeye geçişte,insanın göz yumup kendi eliyle derinleştirdiği bir acı var.”