Kitabı acılar içinde kıvranarak bitirdim.Okuduğuma pişman mıyım yoksa değil miyim farkında değilim.Şunu daha iyi anladım ki,şövenist duygulardan artık iğreniyorum.İnsanlık suçu işleyenleri kim olursa olsun mahkum ediyorum.Masumların acılarına ortağım.Hangi din ve ırktan olursa olsun insan hayatı kutsaldır.Tarihi olayları nefret ederek yargılamak ne kadar bilimsel bilmiyorum ama içgüdüleriyle hareket eden insanın ne kadar cani olduğunu anladım.İnsanların döktükleri kan içinde bogulacaklarına yürekten inanıyorum.Yazarlarımızın kitabın 103-104-105. sayfalarında Kur’an ve sünnetten garip deliller eklemeye İslam’ı mahkum etmeye yeltendiklerini gördüm.Biz müslüman olarak İslam’ı ne kadar anladık ki,islam olmayan biri nasıl anlar?Onları anlıyorum.Bana kalırsa kitabın en zayıf noktası burası.İslam ile Hıristiyanlığın insan hayatı konusunda çeliştiğini düşünmüyorum.İnsani olmayan hiç bir olayın islami olduğunu kabul etmem.Nereden,kimden referans verirseniz verin.Rabbimin zalim olduğunu iddia etmek gayrı insaniliktir.Tarihsel süreçte yaşanan olayları dinin gereği gibi düşünemeyiz.Allah’ı mahkum etmek hangimizin haddine?Ben muslümanım diyenlere bakarak İslam’ı yargılamak insafsızlık dahası cahilliktir.Evet içimizden çok bağnaz,katil,hamsofu çıkmıştır.Üzgünüm ama bunu kabul ediyorum.Irkçılık ve din birbirine bulamaç yapıldığında nüklüer silahlar sözde kalır.Ne yazık ki böyle.Bana ne kalıyor?Bu insanların katil sürüsü olduğunu ve lanetlendiklerine inanıyorum.Onların din sandıklarının yüzlerine çarpılacağına inanıyorum.Cehenneme odun taşıyacaklarından eminim.Hatta cehennemin yakıtı olacaklar.