Annemden gelen mektuplar giderek kısalıyordu. Kurşunkalemle yazılmış ve ayaküstü karalanmış şeylerdi bunlar. Çok da hüzünlüydüler. "Sevgili küçüğüm," diyordu son mektubunda, "yalvarırım beni düşünme, benim için üzülme. Korkusuz bir adam ol. Bana ihtiyacın olmadığını artık bilmelisin. Artık çocuk değilsin, bir erkeksin. Başkalarının yardımı olmadan da ayakta durabilirsin. Sevgili küçüğüm çabuk evlen. Çünkü yanıbaşında bir kadının varlığına kesin ihtiyaç duyacaksın. Belki de sana yaptığım en büyük kötülük buydu. Özellikle de iyi bir kitap yazmaya bak. Çünkü seni ancak böyle bir çalışma yatıştırabilir. Sen her zaman iyi bir sanatçıydın. Beni düşünme. Sağlığım iyidir. Annen." Ölümünden önceki son birkaç gün içinde iki yüz elliye yakın mektup yazmış, bunları topluca, İsviçre'deki bir arkadaşına göndermiş. Bu mektuplar düzenli aralıklarla bana, cepheye gönderilmiş. Ve böylece annem, öldükten sonra bile bana güç ve yüreklilik aşılamaya devam etmişti. Tam üç buçuk yıl boyunca.
sıcacık bir kitap, romanın sonuna kadar olay çözülmüyor ve son anda öğreniyorsunuz hikayeyi, yazarın hayatından da izler taşıyan bir kitap, belleğinizde mutlaka ,iz bırakacaktır
Bana bir kitap önerir misin dediklerinde ilk söylediğim hala bende ki listede başı çeken muhteşem bir roman.Ayrıca yazarına(Romain Gary)olan hayranlığım bu kitabı tesadüfen okumakla başladı,çoğu kez gözyaşlarımı tutamadan okudum,ben de çok derin izler bıraktı,sonra tekrar tekrar okuyup ilk defa okuyormuş kadar zevk aldığım tek romandır hala.İtiraf etmem gerekirse annemi kaybettikten sonra okumamaya da yemin ettiğim için üzgünüm.(Kendim için tabi)
Kitap Yorumları - (3 Yorum)
sıcacık bir kitap, romanın sonuna kadar olay çözülmüyor ve son anda öğreniyorsunuz hikayeyi, yazarın hayatından da izler taşıyan bir kitap, belleğinizde mutlaka ,iz bırakacaktır
Herkesin okuması gereken sıcacık ve gerçek bir hikaye.
Bana bir kitap önerir misin dediklerinde ilk söylediğim hala bende ki listede başı çeken muhteşem bir roman.Ayrıca yazarına(Romain Gary)olan hayranlığım bu kitabı tesadüfen okumakla başladı,çoğu kez gözyaşlarımı tutamadan okudum,ben de çok derin izler bıraktı,sonra tekrar tekrar okuyup ilk defa okuyormuş kadar zevk aldığım tek romandır hala.İtiraf etmem gerekirse annemi kaybettikten sonra okumamaya da yemin ettiğim için üzgünüm.(Kendim için tabi)