18. yüzyılda Osmanlı Devleti’nin daha önceki yüzyıllara nazaran siyasi ve askeri başarılarını devam ettiremediği bilinmektedir. Dönemin tarihçiler tarafından gerileme gibi olumsuz bir sıfatla nitelendirilmesi yüzyılla ilgili tarih çalışmalarının azlığının bir sebebi olarak düşünülmektedir. Bu olumsuz nitelemenin araştırmacıların döneme dair ilim ve kültür sahasındaki çalışmalara yönelmesine de mani olduğu anlaşılmaktadır. Fakat son zamanlarda yapılan çalışmalar bunun en azından İslami ilimler alanında yeniden düşünülmesinin gerektiğini göstermektedir. Bu çabanın bir örneği olan elinizdeki çalışma, 18. yüzyılın ilmi birikim bakımından bir gerileme dönemi olmayıp, klasik ile modern dönem arasında her iki dönemin özelliklerini de yansıtan bir geçiş dönemi olduğunu ortaya koymayı amaçlamaktadır. İki ciltten oluşan bu çalışmanın birinci cildinde hadis, dil bilimleri, fıkıh ve ilmiye teşkilatı ile ilgili konular ele alınmıştır. İkinci ciltte ise kelam ve felsefi ilimler, bilim tarihi, tasavvuf ve sanat tarihi alanlarındaki yazılara yer verilmiştir.