kitabı okurken yanında osmanlıca bir sözlük kullanmak bir gereklilikten de öte bir zorunluluk. ayrıca yergi edebiyatında sövgü kelimelerine rastlamak çok şaşırtıcı bir durum değil, okumak isteyen de bunu bilerek okuyacaktır kitabı. ancak yayına hazırlayanın küfürlü kelimelerin yerine üç nokta kullanmasını anlayabilmiş değilim. bazı dörtlüklerde şair eşrefin ne dediğini anlamak için osmanlıca sözcükleri anlamaktan çok daha fazla çaba harcadım bu sansürleme sebebiyle. büyük şairin eleştirdiği istibdat döneminden pek farkı olmamış günümüzün de ve ne yazık ki alpay kabacalı’nın hazırladığı kitap da şair esrefin dediği gibi “nokta mecmuası” olmuş. şair neyi nerde söylediyse bunu gelecek kuşaklara böyle aktarmak gerekiyor ve bundan sonraki şair eşref kitaplarında küfürlerin yerine üç nokta kullanmayacak bir babayiğit aranıyor…