Onları teslim alamadım! Çünkü…İlk sırada, diz çökmüş beş kahraman. Omuz çukurlarına yasladıkları mavzerleri ile nişan almışlar!..Tetiğe asılmak üzereler!..Ama asılamamışlar!..Kaput yakaları, Allah’ın rahmetini o civan delikanlıların yüreklerine akıtabilmek istesercesine semaya dikilmiş, kastatı! Hele bıyıklar..Hele hele bıyıkları ve sakalları!..Her biri birer fütuhat oku gibi çelik misali!..Ya gözler? Dinmiş olmasına reğmen, şu kahredici tipinin bile örtüp kapatamadığı gözleri! Apaçık!..Tabiata da, başkumandana da, karşısındaki düşmana da isyan eden ama Allah’ına teslimiyetle bakan gözler! Açık, vallahi apaçık!..