Bir gün aklıma geldi: Susabilir miydim?”Sahi” dedim kendi kendime”sen ep bulutlara bakıyordun.Onların içindeki, derinlerindeki o mucizeyi arıyordun sen, susan Adam’dan.Konuşamazdın. Eksikliğini sessizliğebüyüyen, sessizlikten bir eksikliği yaşatan, o bakan: bulutlara uzaklara, uzayana bakan adam sen,evet sen, susarken de konuşabilir miydin? Uzadıkça bakan,uzaktan bir sessizliği okuyan sen; Sessiz Adam,susabilir miydin? Bulutlarla aranızda gidip gelenin sessiz birkonuşma olduğunu anladığımın bilmem kaçıncı asrında aklıma geldi bu.