“Genişletilmiş ikinci baskı”Anlat; cesetleri gölden çıkardığımızve onlara tekrar kuru giysiler giydirdiğimiz o rüyayı anlatNasıl da geç olmuştu, ve hiç kimse uyuyamadı, ve atlar, at olduklarını unutana dek koşuyorlardıBir ağaç gibi değildi bu, kökleri bir yerden öteye uzanamayan Daha çok bir şarkıydı, bir polis memurunun telsizinde çalanNasıl sardık halıya onları, böylece dans edebildik, ve günler ışıltılı bir kırmızıya dönüşüyordu,ve her bir öpüşmemizde, orada,dilim dilim kesmek için bir başka elma var olduPencereden aydınlığa bakDemek öğle olmuş bile, demek kimse teselli etmeyecek bizi. Bana, tüm bunların, ve aşkın da, bizi nasıl mahvedeceğini anlat Yani her şey, cesetlerimiz, ışığın şefkatli kanatları altındaydıBana asla buna alışamayacağımızı anlat