Bu öykülerde hızdan uzak bir toplumsal hareketlilikte zaman bir başka şekilde insanlara hükmediyor. Onların sıkışmış hayatlarını daha bir sıkıştırıyor. Tutkular çıkışsızlıktan birer takıntıya dönüşüyor. Yerleşikler arasındaki göçmenler aidiyet duygusunu gizlemeye çalıştıkları kederle yaşıyorlar. Sen Bir Şarkısın, sıradanlığın içinde, hayatın ağır bir şakası.