Hülya, üç-dört yaşlarından beri bir hayalin peşinden koşmaktadır. Tam hatırlayamadığı ama zihninden de bir türlü atamadığı bir hayalin... İlkokul yıllarında bu hayal, tesadüfen resmini gördüğü küçük besleme Havva'yla ete kemiğe bürünüverir. Hülya, Havva'nın ardından çıktığı upuzun yolculukta kendisiyle yüzleşir; kahkahaların, şarkıların, süslü anlatıların arkasında kıvrılmış yatan bir aile sırrına ulaşır. Ne var ki bilincine vardığı şey, görmek ve duymak istemeyeceği kadar can yakıcıdır.Ayşe Özmen, Hülya'nın öyküsünün peşinden, mutlu aile yuvalarının duvarları arkasına götürüyor okuru. Aile içi cinsel şiddetin nasıl gizlendiğini, sokakta değil evlerinde; yabancılar tarafından değil yakınları tarafından tacize uğrayan küçük çocukların nasıl olup da başlarına gelenleri anlatamadıklarını, duydukları utanç ve suçluluk duygusunun bu olayların açığa çıkmasını nasıl engellediğini, yaşadıkları şeyle yüzleşmenin zorluğunu gözler önüne seriyor.
Anlatım dili, karakterleri her şeyi çok güzel fakat bir o kadar da hüzünlüydü benim için. Bir çocuk istismar edilirse kendisini nasıl savunur? Hülyanın bilinci Havvanın peşine takılanadek tüm kötü anıları gerilerde bir yere gömmüştü. Çünkü insanlar gerçekleri tam anlamıyla kabullenemeyecek kadar güçsüz olabsiliyordu.
Kitap Yorumları - (3 Yorum)
Yazar güzel bir konuya değinmiş.Aile içi cinsel taciz.Fakat anlatımını beğenmedim.Cümleler gereksiz uzun ve karmaşık.
Anlatım dili, karakterleri her şeyi çok güzel fakat bir o kadar da hüzünlüydü benim için. Bir çocuk istismar edilirse kendisini nasıl savunur? Hülyanın bilinci Havvanın peşine takılanadek tüm kötü anıları gerilerde bir yere gömmüştü. Çünkü insanlar gerçekleri tam anlamıyla kabullenemeyecek kadar güçsüz olabsiliyordu.
Ayşe Özmen, Hülya’nın öyküsünün peşinden, mutlu aile yuvalarının duvarları arkasına götürüyor okuru.