Edebiyat ürünleri yazarın zihniyle yüreği arasıda bir buluşma noktasında meydana gelir. Kimi zaman zihin kimi zamanda yürek edebi esere şekil verir. Fakat edebiyat eserleri arasında bu kurala uymayan türler de vardır. Dil ve kültüre bağlı olmasına karşın ifadede bağımsız bu türlerden biri denemedir. Bu tür, Montaigne’den beri hayli yol almıştır. İsmail Özmel bu kitapta bir araya getirdiği denemelerini bu türün gelişimi açısından bir son merhale olarak görmek mümkündür. Nükte tadında fakat entelektüel bir dikkatin ürünü olan bu denemeler Türkçe’nin zevkine varmış okurların bir solukta okuyup tüketecekleri yazılardan oluşmaktadır. Yazarın kültürel birikimini de yansıtan bu yazılar aynı zamanda son yıllarda yaşadığımız kültürel erozyonun panoramasını da verir.