“Şiir Konakları” önsöz ve indeks dışında “şiir ve şair merkezli inceleme, eleştiri ve deneme” tarzında on sekiz metinden oluşmaktadır. Eser, “Güzel Sanatlar ve şiir” metni ile başlar. Bahsi geçen yazısında Karataş, öce sanatın tanımı, şubeleri ve işlevine dair genel tespitlerden sonra müzik-şiir, resim-şiir, sinema-şiir ve son olarak da mimari, heykel- şiir ilişkilerine; bunların farklı yönlerinin yanı sıra birbirlerinden faydalanma biçimlerine değinmiştir.“Güzel Sanatlar ve şiir” dışında eserdeki metinlerin bir kısmı şiire dair bir konuya açıklık getirmek, şiirimizin bugünkü haline/problemlerine değinmek amacıyla yazılmıştır.(Bugünkü Türkçe şiirde duygu ve ses yitimi, Şiir deyip yazıp geçmek, Bugünkü şiirimizin zaafları, Dergilerde kalan ‘şair’, Şiir ve hakikat, Şiir hırsızları, Şiirde anlatma imkânı olarak kahraman ve ‘Taha’ örneği, Cahit Sıtkı Tarancı’nın “Uykusuzluk” şiirindeki değişmeler, Şiirden kuşatmayı kaldıralım) Bazı metinler bir şairin bütün külliyatı okunarak/incelenerek oluşturulmuştur.(Şiire geç varan ırmak : Ülkü Tamer, Korku ve Yakarış; ‘Büyük Su’da durulma vaktinin ürünleri, Akif İnan’ın şiiri, Hüseyin Atlansoy’un şiirine içten bir bakış denemesi, Mustafa Aydoğan’ın şiiri üzerine) Şiir Konakları’ndaki kimi metinler ise şairin şiirlerindeki yoğunlaştığı bir tema üzerine kaleme alınmıştır. (Şairin evde bulunma hali, Arif Ay’ın şiirlerinde medeniyet eleştirisi) Bir de tek örnek olarak bir şairin tek eserinden harekele yazılan metin örneği mevcuttur.(Biz ‘Kırk Şiir’iz birbirimize benzeriz)