“Ayna dedi ki; suç benim değil. Benim yüzümücilalayana kabahat bul! O beni gammaz yaptı, çirkinkimdir, güzel kim?” Çok eski zamanlarda, camın henüz sırlanmadığı,aynanın her evde bulunmadığı devirlerde, şehirlerinseyyar aynacıları olduğu söylenir. Metal levhalarıcilalayıp pürüzsüz hale getiren aynacılar, sokak sokakgezinir kendini görmek isteyenlere ücret karşılığıakislerini gösterir. İnsan kendi gerçeğini ancak bir ayna ile kavrayabilir,sırrına ancak iyi cilalanmış bir ayna ile vakıf olabilir. Sırlı Cam, Mesnevinin V. cildinden seçilen hikayelerlesuretin ötesindeki halimizi bize anlatmaktadır. Gündüzgibi miyiz yoksa gece gibi mi bilmek, kendi sınırımızaaşina olmak ve can aynası Hz. Mevlana’nın şifalınefesinden solumak için… “Ey can! Senin gönlünden, benim gönlüme bir yolvardır. Benim gönlüm, o yolu araştırmak hususundauyanıktır.Çünkü gönlüm, berrak duru su gibi hoştur.Berrak, duru, saf su ile aya ayna tutar.”