Alevilik-Bektaşilik son bir iki yıl içinde güncel konunun durumuna getirildi, ülke dışında bile geniş alana yayılıp ilgi topladı. Ülkemizin bir ekinsel sorunu, uygarlık ürünü diye görülürse bilimsel bir yöntemle araştırılması gerekir. Oysa öyle yapılmadı, bir cönk okumayı, Yunus Emre’nin şiirlerini bile sözlüklere, başkalarının yorumlarına başvurmadan anlamayı başaramayanlar konun uzmanı kesildiler, yüzeysel savları sergileyen yapıtlar bastırdılar. Böylece sömürü konusuna dönüştürüldü. Doğrunun yerine yanlışı, derinin yerine yüzeyseli vererek okuyucu avlamak yıpranmış bir Osmanlı uygulamasıdır. Çalışmamız bu uygulamayı eleştiri diye anlaşılmalıdır.