21. Yüzyıla gelindiğinde, ekonomik ve ideolojik egemenliğini büyük ölçüde üçüncü yol iktidarlara bile kabul ettiren yeni liberal politikaların, bireysel özgürlüğü ve çıkarları savunmakta birlikte, toplumdaki tüm birey ve grupları özgürleştirmeyi amaçladığı savunulamaz. Apolitik bir toplum modelinin, var olan toplumsal eşitsizlikleri daha da artırabileceği göz ardı edilmelidir. Bireyin toplumların özgürleşmeleri, siyasal yapıların demokratik gelişmişlik ve ekonomik refay düzeylerine bağlı olduğundan, bunun gerçekleşmesi, ne yeni liberallerin önerdikleri apolitik bir siyaset ve toplum modeliyle, ne otoriter ve kontrol eden devlet anlayışıyla, ne ataerkil ve aşırı müdahaleci Keynesci refah modeliyle, ne de Wallerstein’in ileri sürdüğü gibi tek başına bireysel ütopyalarlagerçekleşebilir.