Burjuva hukuku, mevcut haliyle, öncülleri olmayan bir çözümler bilimi, soruları olmayan bir cevaplar kitabıdır; yanıt veremeyeceği soruları sormaz. Burjuva hukukunu belirleyen ilişkiler ancak onların gizlenme biçiminde varolabilir. “Diğer yandan, burjuva hukukunu belirleyen ilişkilerin gizlenme biçimini ifşa etmek, kendiliğinden, ‘daha iyi’ bir hukuku yaratmaz.Çalışma, şu haliyle, ne daha iyinin formülasyonu peşindedir ne de burjuva hukukunu oluşturan pratikleri görmezden gelme çabası içerir. Aksine, elinizdeki çalışma, mevcudu kendi belirlenimleri içerisinde tanıma, onun imkanlarını ve bu imkanların sınırlılıklarını anlayabilme yeteneklerimizi geliştirme maksadı güden açık uçlu bir çalışmadır…” Bu açık uçluluğu sayesindedir ki, …örneğin ‘hukukun üstünlüğü prensibi’ kendi tanımı tarafından eksik olarak belirleniyor ya da olmayan özüne referansla içeriğindeki kayma meşrulaştırılıyor ise, bu prensibin belirli koşullar altında ürettiği istenilebilir sonuçları nasıl yeniden üretebileceğimiz sorusunu sorabiliriz.” … Anılan metodoloji, daha en başından, bir yandan hukuksal biçimci ve pozitivist açılımlardan kaçınma, bir yandan da iktidarın hukuki organizasyonu ile toplumsal yapılanmasını -düşüncedeki- somutta birleştirebilme problemi ile alışılmadık şekilde yüz yüze gelme sonuçlarını doğurmaktadır. Zaten başka türlü gündeme gelemezdi hukukun ekonomi politiği.