Stuttgart'a hareket etmek üzere terminaldeyiz. Oğlum, kızım ve torunum bizi yolcu ediyorlar. Belli etmiyorum, ama onlardan ayrılmanın isteksizliği ile uzak ülkelere ilgim heyecanını birlikte duyuyorum. İşte, iki gündüzden sonraki gece Stuttgart terminalindeyiz. Buradaki ağlumuza kavuşmanın sevinci, istanbul'dakilerden ayrılma üzgüsünü bir an gölgeliyor. Dönüte de bir heyecan...İstanbul'a dönmenin sabırsızlığı, sanki uzun zaman ayrı kalmışız gibi. Aynı zamanda birbirinden güzel iki Avrupa içimize yerleşen unutulmazlığı ile... Hoşça kal Paris,Hoşça kal Stuttgart,Uzat elini İstanbul.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)