“Kalbimin söküklerini yapraklarıyla onardım.Kokusu, acılarımı tazeledi.İpeksi bir geceyiGeride bırakıp yola çıktım. Yol, dikenli güllerin kalbini gizler.Sınırdaki tellere tutundum.Yeni bahçelere geçeceğim,Yorgun yüreğimle dikenleri ezdim,                                       Kanadı.                                                Gülün kalbi yoldur.”