Hz. İbrahim’den kaldığına inanılan teber, mür­şid elinde ise, Âl-i Muhammed düşmanlarından teberrîye, zulme divan durmadığına ve dervişlerinin nefs putunu kırmaya azmettiğine işaret etmektedir. Teber eğer derviş elinde ise, “Teberrâ ehlindenim, kendi nefsimin çıkıkları­nı da elimdeki teber ile düzeltmeye azmettim.” mânâsına gelmektedir.Sırrî Kalender bu nutuklarında bir taraftan Ehlibeyt tevellâ ve teberrâsını, İnsân-ı Ekmel ve Ekber’in mânâsı­nı izah ederken, diğer taraftan da mâneviyat sahasındaki çarpıklıkları tenkit ederek teberini kullanmaktadır.  “Sun ey pîr-i mugân bâde bâde üstüneGeçtikçe günler hicrân üstüneVuslat subhun aç cismin leyli üstüneDoğan gün bizimdir ki şânımız şân üstüne”