Tek Yalnız Ben Değilim Jean-Louis Fournier’nin en melankolik, en hüzünlü ve belki de en vurucu anlatılarından biri. “Yalnız olmaktan bıktım artık, bıktım her geçen gün daha yalnız, daha yaşlı, daha çirkin olmaktan. Bunların başıma geleceğini bilseydim hiç yaşlanmazdım.Yazın en sıcak günleri, boğuluyorum sıcaktan, hükümetin yaptığı sert uyarılara rağmen yakınlarım –artık yakınım değil de uzaktan tanıdıklarım oldular– arayıp yeterli miktarda su içip içmediğimi sormuyorlar.Herkes beni terk etti, on yıl önce karım Sylvie, kısa bir süre önce de küçük kedim Salomé, bir başka deyişle hayatımı sürdürmeme yardımcı olan herkes beni terk etti.Evim artık benim için fazla büyük ve karşı komşularımın panjurları da sürekli kapalı.” Fournier, kara mizahı kaleminden eksik etmeden, mağazada unutulup annesini bekleyen bir çocuğun huzursuz masumiyetiyle anlatıyor yalnızlığını.
Yalnızlığı bazen sevdiren bazen nefret ettiren, iyi-kötü birçok yönüyle sorgulatan farklı ve keyifli bir kitap..yazarın okuduğum ilk kitabıydı..diğer kitapları da okunursa yazar daha iyi anlaşılıcak sanırım..
Fournier bu kitabı ile bu kez yalnızlığını paylaşıyor bizimle. Tam içimiz burkulurken o yine bizi gülümsetmeyi başarıyor. Fournier sevenlerin tabii ki seveceği bir kitap.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Hüzünlü, içten ve etkileyici bir eser. Yazarın birkaç kitabını okumayı düşünüyorum.
Yalnızlığı bazen sevdiren bazen nefret ettiren, iyi-kötü birçok yönüyle sorgulatan farklı ve keyifli bir kitap..yazarın okuduğum ilk kitabıydı..diğer kitapları da okunursa yazar daha iyi anlaşılıcak sanırım..
Buyuk bir zevkle okudum.
Fournier bu kitabı ile bu kez yalnızlığını paylaşıyor bizimle. Tam içimiz burkulurken o yine bizi gülümsetmeyi başarıyor. Fournier sevenlerin tabii ki seveceği bir kitap.
Yalnızlık kimilerine göre saltanat sürmek, kimilerine göre eziyet çekmek.