-İsa çıktı göğe indi hâlâ gözyaşı hâlâ kan akar toprağa-gecenin en kör yeridir en kahpe halkası şafak sökünceye toprak tutsun külümü nazlı nazlı açan çiçek bükmesin boynunukan durmadan nasıl durur gözyaşı derine akar gölgeler, soğuk ve karanlık yanağımda annemin öpüşü iki büklümdışarıda bombalar patlıyor üst üste insan değil hayvan değil kükreyip dillenen makinelerdibirbirini gören mermi izleri gülüşünden vurulan çocuklar koyun koyuna düşer duvara sokakta boğulan ışık yine fakirin mezarı başucunda bir ağaç dalı tam ortasından göçmüş toprak yurtsuz, kimsesiz çığlıklar yükselir
Kitap Yorumları - (0 Yorum)