Yazarın ilk olarak “Açlık” kitabını okumuştum, ardından bu kitabını okudum. Öncelikle şunu belirteyim; kitabı okudukça farklı bir kültürün, farklı bir coğrafyanın ve farklı bir tarihin özelliklerini taşıdığını çok bariz anlıyorsunuz. Yazarın üslubu bizim alıştığımızın biraz dışında. Bunda çevirinin de etkisi olduğunu düşünüyorum zira bence kötü bir çevirisi var. Ayrıca kitapta benim en çok dikkatimi çeken nokta olayların aşırı bir Polyannacı felsefe üzerine kurulmuş olması. Kitapta neredeyse hiç kötü olay olmuyor. Tam ufacık bir gerilimin olacağını hissetmeye başladığınız anda yazarın “Ama hiç merak etmeyin, onlar bunun da üstesinden gelecek” veya “Her şeyin çok daha güzel olacağından endişeniz olmasın” gibi müdahaleleri biraz can sıkıcı. Sanırım bunda Türk toplumu olarak acıya ve olumsuzluğa şartlanmış olmamızın etkisi büyük. Bu zıtlık kitabı okurken beni tuhaf bir şekilde biraz gerdi diyebilirim.