Bir Türk’ün yavrusunun adının Türkçe olmasının benimsemesi, ad olarak ona Türkçe olanı seçmesi, ana-babaların bir görev bilinci olduğunun göstergesidir.Türk tarihi kendi öz adlarını unuttuğu için utanç içindedir. Türk ulularının Türkçe adları da büyük alçak gönüllülük içinde tarihin yapraklarında uyuyup kalmıştır. Bu yaprakları kaldırıp, bu büyük adları çocuklarımıza vermek, Türk yaratılmamız nedeniyle görevlerimizin başında gelmektedir.Türk adlarını bırakarak yabancı adları benimsememiz, başka kıyılarda gezdiğimiz yeter! Türk kıyılarına çıkıp orada çocuklarımızı Türkçe adlarıyla çağırmalıyız.Amacımız yalnızca bilig yazmak değil, konunun Türk ekini ve Türk’ün geçmişiyle bağı açısından duyarlılığımız nedeniyle eksiksiz bir kaynak oluşturmaktı.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)