Ninniler, Türk halk kültüründe çocuk gelişimi açısından oldukça önemli bir türdür. Çocukların ağlamalarını durdurup onları rahatlatmak, huzursuzluklarını gidermek, kolay uykuya geçmelerine yardımcı olmak vb. düşüncelerle söylenen ürünlerdir. Bunun yanı sıra ninniler, annenin de yaşamını, hayallerini, beklentilerini, acısını vb. tüm duygularını yansıtması bakımından ayrıca dikkati çekmektedir. Dolayısıyla ninnilerin anne-çocuk ilişkisi, aile-toplum iletişimi ve çocuk psikolojisi hakkında ipuçları da verdiği görülmektedir.Ignác Kúnos’un 19. yüzyılın sonlarında İstanbul ve Anadolu’da yaşayan Türkler arasında derlediği ninni örnekleri, türün yazıya aktarılmış ilk örnekleri olması bakımından büyük öneme sahiptir. Kúnos, bu çalışmasında ninnilerin yanı sıra Adakale’de yaşamış Türklere ait eğlence amaçlı düzenlenen bir törendeki “helva topu” denilen manzum ürünleri de tanıtmıştır. Bu yönüyle Macar Türkoloğun tespit ettiği örnekler, söz konusu türlerin özelliklerinin ve kültürümüzdeki işlevlerinin tespit edilmesinde, ayrıca değişen sosyokültürel yaşama bağlı olarak anonim halk edebiyatı türlerinde meydana gelen değişimlerin belirlenmesinde konuyla ilgilenen araştırmacılara faydalı olacaktır.