“Marksist toplumbilim verilerini toplumcu gerçekçi ozanlar nasıl da estetik bir bileşim içine oturtmuşlardır. Marinetti, Mayakovskiy,Apollinaire’den bu yana endüstri uygarlığının öğeleri nasıl da şiirin özüne kadar işlemiştir.” diyen şairimizin bu kitabında geleneksel edebiyatımız içinde yer alan Divan şiiri, biçimsel özellikleri, mazmunları, düşünceyi anlatım olanakları ile önemli bir kaynaktır.Gazel tarzında yazılan şiirler ( imgelem kuşları…), rübai tarzındakiler ( -3 üçüncü gece…) ayrıca Türk sanat müziği makam adları verilen şiirler ( NİHAVENT,MAHUR,MUHAYYER…)Tüm bunlar yeni bir içeriğin geleneksel anlatım olanaklarıyla mükemmel bileşiminin örnekleridir.Nef’i nin” bir âh ile bu âlemi viran ederim ben.” dizeleriyle başlaması da bu etkinin işaretini verir.