Üç Usta, yazarları birbirleri ile kıyasladığı; yarattıkları karakterler, verdikleri mesajlar üzerinden bu yazarların portrelerini sunduğu için her şeyden önce çok faydalı bulduğum bir okuma oldu. Zweig zaten takdir ve beğeni ile takip ettiğim bir yazar. Kaleminin lezzeti, bakışının derinliği de buram buram taşıyor kitaptan. Dostoyevskiye torpil geçmiş, son bir kaç bölüm, neredeyse ilahlaştırmış onu. Öte yandan şunu düşünmeden edemiyorum; Zweig’ın kendisi hayata katlanamamışken, Dostoyevskinin hayatın ağırlığına bunca direnmiş ve ömrü boyunca üretmiş olması Zweig’ın neden onun ruhunu bu kadar yücelttiğini, neden coşkunca ve kaleminin olanca kıvraklığıyla cümlelerine ona saygı duruşuna hasrettiğini açıklıyor. Bu kitap bana hem edebi anlamda keyifli geldi, hem edebiyat bilgimi ve bilincimi artırdı.