Bu kitap,1 Mart 1958’de meydana gelen, denizcilik tarihimizdeki en büyük ihmal faciasını belge ve fotoğraflarla anlatıyor. Türk sularında meydana gleen bu en büyük deniz faciasının,50 yıldır yazılmamış tarihine ışık tutuyor. ‘…Üsküdar teknesinin İzmit körfezinde devrilip batışı ve yüzlerce vatan evladının topluca sulara gömülüp kurban olmaları hadisesi, denizcilikte eşi olmayan bir faciadır. Bu facia cidden eşsizdir. Çünkü kurbanları, günlük hayatlarının bir icabı olarak, önlerine çıkarılan bu ölüm teknesine, her gün gibi, o gün de ‘bile bile’ binmişlerdi ve böylece esasen bükülü olan boyunlarını kaderlerine uzatmışlardı. Facianın bütün kurbanları bindikleri geminin bir gün batacağını pek güzel biliyorlardı. Zavallı kaptan da, çarkçı, ateşçi, biletçi, lostromo da biliyordu. Kasabanın gazeteleri bunu defalarca yazmışlardı; Körfez halkı hep biliyorlardı. Ama ne yapabilirlerdi? .. Kime dert dinletilebilirdi? Üst alakalılar ve Denizcilik Bankası durumu pek güzel biliyordu. Demek oluyor ki bu körfez teknesi sadece ‘mukadder günü’ bekliyordu. O mukadder gün de: 1 Mart 1958 Cumartesi imiş.’